Co zrobiła z nami obsesja piękna?

Piękno. To naprawdę bardzo ogólne pojęcie i jestem przekonana, że każdy z nas ma własną definicję tego słowa. I to jest zdecydowanie fantastyczne. Różnimy się od siebie, zatem wszelkie rzeczy spostrzegamy inaczej, w tym także tytułowe piękno. Odnoszę jednak wrażenie, że stworzyliśmy sobie niejaki kanon piękna, z którego wyłamanie się potrafi być bardzo bolesne. I to już absolutnie nie jest fantastyczne. Powiem więcej, to jest strasznie niezdrowe. 

Minęły ponad dwa lata

Minęły ponad dwa lata. To sporo czasu, a jednak czuję, jakby to było wczoraj. Pamiętam, jak siedziałam ze skrzyżowanymi nogami, oparta o szary blat dobrze znanego mi biurka w rodzinnym domu, w miejscowości, gdzie spędziłam prawie całe dotychczasowe życie. Moje palce rytmicznie uderzały w klawisze klawiatury, wystukując coraz to więcej słów, które ostatecznie połączone jakąś nieuchwytną dla oka nicią, stworzyły spójny tekst. To była środa, 12 września 2018 roku. 

,,Charlie" Stephen Chbosky

[recenzja z archiwum, niedokończona i niedokończoną pozostanie - reszta jest milczeniem]

Gotów jestem umrzeć dla ciebie, ale nie będę dla ciebie żył.

Kiedy po raz pierwszy usłyszałam o tej książce, wiedziałam, że muszę ją przeczytać. Po jakimś czasie znalazła się ona na mojej półce, jednak ciągle nie było nam do siebie po drodze. Teraz, kiedy w moim życiu wszystko na moment się ustabilizowało, z przyjemnością sięgnęłam po lekturę. I w końcu było mi dane poznać jej wnętrze... 

Tytułowy Charlie to pseudonim, pod którym ukrywa się główny bohater. Chłopiec, szukając wysłuchania i zrozumienia, pisze listy do nieznajomego. Opowiada mu o swoich przemyśleniach, pierwszej miłości, seksie, bez-sensie świata, związkach, akceptacji... W całej tej historii pragnie pozostać anonimowy, więc podpisuje się fałszywym imieniem ,,Charlie".