[93] - ,,Czas Żniw" Samantha Shannon - recenzja książki

Autor: Samantha Shannon 
Tytuł: Czas Żniw

Seria: Czas Żniw

Tom: 1.

Wydawnictwo: SQN

Liczba stron: 520

Okładka: miękka

Moja ocena: 9/10

Sajon.

Nie ma bezpieczniejszego miejsca.

„Może nie wiesz, ale Żniwa nazywane są też dobrymi zbiorami. Wciąż mówią tak na ulicach: Dobre Żniwa, Zbiory Obfitości. Rozumieją to jako odbieranie nagrody, podstawowy warunek ich negocjacji z Sajonem. Ludzie oczywiście postrzegają je inaczej. Dla nich są symbolem nieszczęścia. Oznaczają głód. Śmierć. Dlatego nazywają nas kosiarzami. Ponieważ pomagamy prowadzić ludzi na śmierć”.

Rok 2059. Dziewiętnastoletnia Paige Mahoney pracuje w kryminalnym podziemiu Sajonu Londyn. Jej szefem jest Jaxon Hall, na którego zlecenie pozyskuje informacje, włamując się do ludzkich umysłów. Paige jest sennym wędrowcem i w świecie, w którym przyszło jej żyć, zdradą jest już sam fakt, że oddycha.

Pewnego dnia jej życie zmienia się na zawsze. Na skutek fatalnego splotu okoliczności zostaje przetransportowana do Oksfordu – tajemniczej kolonii karnej, której istnienie od dwustu lat utrzymywane jest w tajemnicy. Kontrolę nad nią sprawuje potężna, pochodząca z innego świata rasa Refaitów. Paige trafia pod protektorat tajemniczego Naczelnika – staje się on jej panem i trenerem, jej naturalnym wrogiem. Jeśli Paige chce odzyskać wolność, musi poddać się zasadom panującym w miejscu, w którym została przeznaczona na śmierć.

Czas Żniw jest dziełem wyjątkowym. Samantha Shannon to młoda pisarka o ogromnych ambicjach i imponującej wyobraźni, która w swej debiutanckiej powieści stworzyła niezwykle sugestywną i inteligentnie skonstruowaną wizję świata.

[opis wydawnictwa]

    Halo! Czy jest tu ktoś, kto nie słyszał o ,,Czasie Żniw"? Trzeba przyznać, że swego czasu Samantha Shannon spowodowała w Internecie niezły chaos swoim dziełem. O tej książce mówili po prostu wszyscy: nawet moja mama, która zazwyczaj jest na bakier z tego typu literaturą. Osobiście należę do osób nieprzepadających za pędzeniem razem z tłumem, więc postanowiłam wziąć się za ,,Czas Żniw" dopiero, gdy nieco o nim ucichnie. No i ucichło. 

    W tym miejscu zazwyczaj poświęcam chwilę na zarys fabuły, jednak dzisiaj tego nie zrobię. Wydaje mi się, iż opis od wydawnictwa przekazuje wystarczającą ilość informacji. Nie chciałabym zdradzić za wiele i popsuć poznawania tej powieści osobom, które mają ,,Czas Żniw" jeszcze przed sobą. 

- Masz periorbital haematoma.

- Co?

- Podbite oko.

    Pierwsze słowa, cisnące mi się pod palce w czasie pisania recenzji tej książki to oryginalność i precyzja. Samantha Shannon stworzyła niesamowity świat i dopracowała go w każdym, nawet najmniejszym, szczególe. Wymyśliła coś fantastycznego i ciężko objąć rozumem, ile pracy musiało ją to kosztować. Autorka zaskakuje czytelnika i wciąga go w wykreowaną przez siebie krainę w sposób doskonały. Nie mogłam oderwać się od lektury, ciekawa tego, co Samantha Shannon przekaże mi jeszcze w tej części.

    Czytając recenzje ,,Czasu Żniw" bardzo często spotykałam stwierdzenia, iż lektura na początku idzie opornie - ja tak nie miałam. Od pierwszej strony byłam zaintrygowana do szpiku kości i pochłaniałam tekst, jak ciasteczkowy potwór swój ulubiony przysmak. Różnię się także tym, że rzadko zerkałam do słowniczka, bo jakoś słowa rozumiałam z opisów sytuacji i nie czułam potrzeby poznawania definicji.

Nadzieja to jedyna rzecz, która może jeszcze wszystkich nas ocalić.

    Podobało mi się to, że były momenty, kiedy akcja mknęła jak szalona, a czytelnik ledwo zdążał przewracać kartki, ale jednocześnie nie brakowało chwil odpoczynku, przeznaczonego na przygotowanie się do kolejnej szalonej przygody z Paige. Choć, co prawda, przy końcu książki nie znajdziemy ani grama spokoju - lektura trzyma w napięciu, którego nie sposób przezwyciężyć. Autorka fantastycznie rozłożyła wydarzenia, tworząc naprawdę nietuzinkową powieść.

Sprowadziłem cię z powrotem ponieważ bez ciebie nie potrafiłbym znaleźć siły do walki.

    Wątek miłosny nie należy do tych wyraźnie zarysowanych. Relacje Paige z Naczelnikiem przeobrażają się naprawdę wolno i jest to prawdziwa uczta dla czytelnika! Przyłapywałam się na tym, że przewracam strony i szukam ich imion, aby wiedzieć, ile rozdziałów zostało mi do ponownego spotkania z tą dwójką bohaterów.

    Muszę przyznać, że na początku liczba stron, a do tego mała czcionka, bardzo mnie przerażały. Odnosiłam wrażenie, iż czytanie tej lektury zajmie mi całą wieczność. Myliłam się! Ta całkiem spora cegiełka przeniosła mnie w magiczny świat i nie chciała wypuścić ze swoich sideł... w sumie to nawet nie próbowałam się wydostać.

    Samantha Shannon stworzyła genialną powieść owianą fantastycznym klimatem. Fabuła ,,Czasu Żniw" to całkowicie coś nowego, coś z czym się z pewnością jeszcze nie spotkaliście. Pisarka nie podąża wytartymi schematami - ma pomysł i wykorzystuje go w stu procentach. Zaryzykowała, wybrała nieznaną ścieżkę i bardzo dobrze na tym wyszła, bowiem pokazała nam talent, potencjał i kreatywność, jakimi dysponuje. Autorka zaskakuje i nie pozwala zapomnieć o wykreowanym przez siebie świecie przez długi czas. Zakończenie wprost zwala z nóg i powoduje, iż czytelnik po prostu musi sięgnąć po kolejny tom.

    Powiem Wam szczerze, że ciężko było mi wyrwać się z tamtego świata i wrócić do szarej rzeczywistości. To jeden z najlepszych debiutów, jakie miałam przyjemność czytać. Serdecznie polecam!

* Czas Żniw * Zakon Mimów *

Za egzemplarz dziękuję wydawnictwu SQN!