3 ciekawe lektury szkolne

Pamiętacie post Co sądzę o lekturach szkolnych? - wyraziłam się w nim dość krytycznie na temat kanonu, aczkolwiek to nie jest tak, że lektur nie czytam (gdybym nie czytała to nie miałabym podstaw, aby taki post pisać). Prawie każdej książce daję szansę, jednak nie każdą kończę. Wśród tych podsuwanych przez szkołę także znajduję perełki i dzisiaj chciałabym Wam przedstawić trzy z nich.

Post będzie naprawdę krótki. Pragnę zachęcić Was do przeczytania lektur szkolnych wymienionych poniżej. Jestem świadoma, że większość osób nawet nie próbuje poznawać tego, co podsuwa im szkoła. Aczkolwiek w przypadku tych trzech dzieł, naprawdę warto się zatrzymać i dać im szansę. Potrafią chwycić za serce.

,,Dziady" Adam Mickiewicz

Nie ukrywam - na początku szło mi opornie. Często nie rozumiałam co czytam i zmuszałam się do dalszego poznawania lektury. Bohater zmieniający imiona, proza, dramat, symbole, mesjanizm - CO?! 

Na szczęście, pozytywnie się zaskoczyłam. ,,Dziadów" na pewno nie zaliczę do moich ulubionych książek, aczkolwiek zdecydowanie to jedna z najciekawszych lektur. Zrozumiałam ją dopiero wtedy, gdy przeczytałam ostatnią stronę i trochę się nad nią zastanowiłam. 

Nie zniechęcajcie się więc od razu i dajcie ,,Dziadom" szansę. To naprawdę całkiem przystępna opowieść, choć nie da się ukryć - bardzo skomplikowana.

PS Nie lubię Mickiewicza, ale ,,Dziady" mu się udały! :D

Uwielbiam nowele. Na niewielu stronach znajduje się ogromna ilość prawd i mądrości. Ich autorzy często sprawniej i dosadniej niż powieściopisarze przedstawiają świat, wartości i całą fabułę.

,,Janko Muzykant" Henryk Sienkiewicz

,,Janko Muzykant" to bardzo wzruszająca opowieść o chłopcu, który przez czas i miejsce, w którym się urodził, nie może rozwijać swojej pasji, robić tego, co kocha i spędzić życia tak, jakby chciał. 

Książka świetnie ukazuje, iż nie zawsze możemy być panami swojego losu, a droga często obiera kierunek bez zgody nią podążającego. Kiedy ją czytałam, czułam się wdzięczna, bo mogę rozwijać swoje pasje, bo ciemnota minęła, bo inne czasy. Ale chwileczkę, pomyślałam, czasy się zmieniły, ale na świecie pozostało mnóstwo Janków Muzykantów. Po poznaniu dzieła Sienkiewicza, stałam się bogatsza o kilogram wdzięczność, pokory i jeszcze więcej empatii.

Wcale nie jesteśmy tacy niezależni, jak nam się wydaje i nie na wszystko mamy wpływ.

,,Mendel Gdański" Maria Konopnicka

Jestem kosmopolitką i nigdy nie zrozumiem czegoś takiego, jak rasizm. W moim mniemaniu, osądzanie kogoś ze względu na pochodzenie, wyznanie czy kulturę jest chore i wcale nie świadczy o obcokrajowcu, lecz o osobie, która tę opinię wydaje.

,,Mendel Gdański" świetnie ukazuje zacofanie ludzi i ich ograniczone horyzonty. Narodowość nie przypisuje cech charakteru. Każdy człowiek może być dobry lub zły, bez względu na to skąd pochodzi.

PS Zauważyłam, że bardzo lubię książki o Żydach. A jeśli występują oni w innych powieściach to zawsze są moimi ulubionymi bohaterami, hm... :)

Czytaliście te lektury czy są one wciąż przed Wami?